Mutluluğun Akışı

Her insan değişiyor. Zaten dünya bile değişirken insan nasıl aynı kalabilir ki? Eskiden insanları mutlu etmek için çok çabalardım çünkü onlar mutlu oldukça bende mutlu oluyordum. Yani mutluluğumu,kendimden önce insanlara bağlıyordum. Tabi nankörlük merhaba diyene kadar. Sonraları biraz karışık. Başta hayal kırıklıkların yüzünden, insanlarla savaştığını düşünsen de aslında kendi duygularınla savaşıyorsun. Yıpranıyorsun,insanları yeniden sevmek çok zor oluyor. Tabiki kalbime iyi gelen insanlara, çiçekli bahçeler sunmaktan çekinmiyorum ama dalımı kıranında ağacını kökünden sökmek artık çokta zor gelmiyor. Evet eskisi gibi acıyamıyorsun herkese. Gururun,bazen vicdanından önce geliyor. İnsanlara olan duygularının yerini, mantığın ele geçiriyor. Çünkü hayatın pembe yanlarının,siyaha dönmesi bir zamandan sonra çok yoruyor. Bu yüzden kendi mutluluğun önceliğin olmalı. Bu bencillik değil. Hayatı,gerçekten huzurlu bir şekilde yaşamak için akışı biraz değiştirmek oluyor hepsi bu kadar.

Esra Tengilim