Kalbe Dokunmak (tengilimesra)

  Ölen her insanın çok değerli hikayeleri vardı. Onlar  birer sayıdan ibaret değiller. Hepsi sevdiklerinin en kıymetlileriydi.Belkide bazısı dakikalar sonra sevdiği insanlarla buluşacaktı bazısı da seneler sonrası için hayaller kuruyordu. Ama maalesef hikayeleri mutlu bitmedi. Her şey yarım kaldı. Bu yüzden kimseyi üzmeyin ve kimse için üzülmeyin. Şu saniyelik ömrümüzde kırmayın,incitmeyin. Aklınızdan geçen her şeyi o an yapın. Söylemek istediklerinizi kim olursa olsun söyleyin. Kelimelerinizi gururunuza esir edip zamanınızı heba etmeyin. Ertelemeyin hayatı. Bu hayatı gerçekten yaşayın. Mutlu olun. Mutlu edin. Maneviyatınızı ve insanlığınızı güçlendirin. Lütfen hayata geç kalmayın. Hala nefes alıyorken sevdiklerinize sımsıkı sarılın. Çünkü ölüm gerçekten baş ucumuzda bizleri bekliyor ve hiç şakası yok.  Esra Tengilim

Değişiyorsun. Döktüğün her yaprak ruhundan da eksiliyor.Yorgunluğun gökyüzü kadar. Böyle gülümseyecek bir ışık arıyorsun. Ama etrafındaki karanlıktan dolayı hayata tutunamıyorsun.     Bu uzun sessizlik işte bundandı. İçimde bugünlerin götürdüğü çok heves var ve bugünlerde dünü daha çok özlüyorum. Mutlu ve dertsiz olduğum zamanları... Belkide o zamanlarda kalan insanları,insanlığı. Saf,temiz ve olduğu gibi görünen her şeyi gerçekten çok özledim.     Ama bunlara rağmen hayata dönüp hala dokunduğum her şeyi güzelleştirmek için savaşacağım da diyorum. Anlayacağınız mücadeleyi bırakmak da içimden gelmiyor. Bu nasıl bir çıkmaz sokak? Gittiğim bu yol nereye çıkar bilmiyorum. Sadece sakin,mutlu olacağım insanlarla beraber güzel bir hayat diliyorum. Ben bu hayattan yaptığım iyiliklerden vurulmadığım,mutlu bir son istiyorum. Esra Tengilim