Zifiri Karanlık

 Zifiri bir karanlıkta sevdiğim insanlar vardı. Işığı gördüğümde ilk onlardan vazgeçtim ve o an anladım ki insan herkesten, her şeyden gidebilir. Kimsenin yeri ebedi değil. Zaten yarına garantinin olmadığı bir dünyada kim kalıcıdır ki? Dürüst olalım. Bizler sadece hikayelerimiz bitene kadar, bize eşlik edecek insanlar arıyoruz. Herkes birbirinin hikayesini oluşturuyor. Ne eksik ne fazla herkesin bir kelimesi var, birbirinin hayatında.  İstesek de istemesek de bir gün, bir son sözümüz olacak bu hayata ve tüm insanlığa, birde geride bırakmak zorunda kaldıklarımıza. Yaşadığımız her şey bir gün bitecek. Gülen yüzümüz sadece anılarda kalacak. Kimi kendi hikayesi bitene kadar hatırlayacak kimisi de ertesi gün unutacak. Ama bir gün her şey gerçekten bitecek. Hoşça kal dediğimiz bu hayat, boş kalacak ve başkaları gelip o boşlukları doldurmaya çalışacak. Ama bunlardan daha önemlisi de kimler birbirinin hikayesinde güzel anılacak? Kim hangi şarkıda hayal edilecek? Kim ölse de bir gülüşte sonsuz kalacak? İşte bu sorulara güzel bir cevap olmak için çabalamak lazım. Her şeyden önce güzel yaşamak ve yaşatmak lazım. Bunları sevdiğin birini kaybettiğinde daha iyi anlıyorsun. Ona veda ettiğin son dakikalardaki çaresizliğinde gerçek hayat ile tanışıyorsun. O yüzden kimseye sonsuz bağlanmayın ve unutmayın her şey bittiğinde geride yine kendinizle baş başa kalacaksınız.

Esra Tengilim