9 Mayıs

Uyusam geçer mi? Bir acıya tam alıştık derken hiç beklemediğim yerden yaralandım. Acının ne tesellisi ne de çaresi var. Biliyorum buna da alışmak zorundayız. Bir çiçeğin daha solduğunu kabul etmek inan bana çok zor. Hayatı deli dolu yaşayan, neşesiyle ışık saçan birini toprağa yakıştıramıyorsun. Diyecek bir şey de bulamıyorsun. Konuşarak anlatamadıklarımı, yazarak anlatıyorum. Bu yüzden bilmelisin ki gerçekten ölüm gidene değil, geride kalana zor. Bu yangın sönmez. Ancak yanmaya alışırsın. Son bir kaç ayda bunu öğrendim. Tahmin etmezdim böyle bir ani gidişi. Daha yaşayacak çok güzel yarınların vardı.  Biliyor musunuz? Acıdan kaçsanızda o sizi mutlaka buluyor. O yüzden yüzleşmekmiş en iyisi. Bilmiyorum bu acı ya yok edecek yavaş yavaş bizi ya da daha güçlü biri yapacak. Sabır diliyorum hepimize. Seni çok özleyeceğim ve sadece gülüşünü hatırlayacağım. Hayatım da ilk defa o buz gibi odanın önüne gittim ama son kez yüzüne bakamadım. İnan güzel hatırlamak için. Affet olur mu?  Dualarımdasın ve anılarımda saklı kalacaksın. Melek kalplim...

Esra Tengilim