Bembeyaz bir hüzün...

Özlüyorum. Biliyorum yokluğunun üzerinden aylar geçti ama özlemenin zamanı yokmuş. Bende bu duruma diğerleri gibi alışırım sandım fakat acı geçmiyor sadece bağışıklık kazanıyormuş. Bazen aniden aklıma geliyor yüzün, gülümseyişin ve sesin. Bende gerçekten çok derin izler bırakmışsın ki seni unutmayı istemiyorum ve öğrendim ki giden her insan bizden de bir şeyler götürüyor. Aklıma düştüğün her an dualarımdasın. Biliyorum ölüme söyleyebilecek bir şey yok. Doğduğumuzda belli olan bir şeye şaşırmak da garip ama yine de bu gerçeğe alışamıyorum. Keşke zamanında seni çok sevdiğimi daha fazla dile getirseydim. İşte hayatımızdaki kayıplar, geç kalmalarımızı aydınlığa çıkarıyor. Ertelediğimiz her şey bir gün yakamıza yapışacak. Ertelemeyin ne yaşamayı ne de sevmeyi... Gezin o güzel kırları, koklayın en güzel çiçekleri yapmak istediğiniz her şeyi yapın. Sevmekten korktuğunuz insanları sevin. Nefes alıyorken artık hiçbir şeye geç kalmayın.

Esra Tengilim