Kalbimin Hirası

 

Bir hikayenin tam ortasında kalmış gibi hissediyorum. Ne hikayenin başını hatırlıyorum ne de sonunu merak ediyorum. Yorgunluk tüm hücrelerime işlemiş. Sessizlik sırdaşım olmuş ama mutsuz değilim, sadece bu aralar biraz hissizim. Kalbimin hirasına çekildim öylece düşünüyorum işte. Arada sorular soruyorum kendime. Mesela sizde farkında mısınız? Etrafınızdaki herkes anlayış bekliyor ama kimse karşısındakini anlamaya çalışmıyor. İnsanlar nefes alıyor ama ruhları ölüyor, öldürülüyor. Bu yaşam dediğimiz döngü, öyle tutarsız işte. Sonra kendime dönüyorum, bir zamanlar bırakın o kıyamadığım gemileri, yakmışım koca limanları da bıkmışım her şeyden ve biran bile düşünmemişim. Bilmeden yüklerimden kurtulmaya o zamanlardan başlamışım. Ruhumu yaşatmak için, bana iyi gelmeyen ne varsa bu yüzden artık hemen vazgeçiyorum. İnsanlardan, hayatlardan... Bu noktaya gelmek biraz zaman aldı ama ruhum gülümsemeye başladı artık ve bunu bilmek kalbime iyi geliyor.

 Biliyor musun ? Şaşırtıcı gelecek belki ama insan hayat da en çok kendine hasret kalıyormuş. Bu yüzden bir ömür, içten içe hep kendini hatırlatacak birini bekliyormuş. Bende yıllara sığdıramadığım yalnızlığı bu yüzden sevmiş olabilirim. Doğru insanı beklemek bu yüzden önemli belki de. Şimdi yarım kalan tüm parçalar yerine oturdu işte. Farkındayım. Bu yorgunluklar ve bekleyişler geçecek bir gün. Eğer sende benim gibi bir gün gerçekten mutlu olmak istiyorsan, kendini hatırlatacak olan kimse onu bekle ve hayallerine sımsıkı sarıl. Çünkü hayatta senin mutluluğundan başka önemli hiçbir şey yok. Bir şeyin doğru olduğuna inanıyorsan, kim ne düşünür deme. Ben bunu yaparsam nasıl hissederim diye düşün ve kararlarını ona göre ver. Pişman olursan da kendi seçimlerin için olursun. Bırak hikayen ortada kalmış olsun, istersen yenisini yazarsın.

Esra Tengilim



Yorumlar

  1. Çok samimi, güzel bir yazı olmuş. Zaman zaman hepimiz yoruluyoruz, içimize dönüyoruz. Düşündükçe çözülmüyor ki sıkıntılar, sadece omzuna biraz daha yük biniyor. Ben de artık çoğu şeyi akışına bıraktım. Yazıyorum, izliyorum, dinliyorum, okuyorum...

    YanıtlaSil
  2. Bir yerden sonra mutluluğumuzu, huzurumuzu başkasına bağlamaya son vermek bile unut verici bizim için. Kaleminize sağlık. ^^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle bir bilgenin bir sözü geldi aklıma mutlu bir hayat yaşamak istiyorsanız hayatınızı amaca bağlayın kişilere veya eşyalara değil çok doğru değil mi 😊

      Sil
  3. İçsel yorgunluk yerini yavaş yavaş da olsa içsel mutluluğa bırakmaya başlamış gibi 🙏 Günümüz insanın en büyük hatası, hep kendisinin haklı olduğunu düşünüp, karşı tarafı dikkate almamak yada ilginin hep kendi üzerinde olmasını beklemek.. Ne yazık ki 🤷‍♂️

    YanıtlaSil
  4. Ruhlarımız her daim gülümsesin.Yükleri atmak , eğer insansa, kolay olmuyor çoğu zaman .Öğrenmek lazım yine de...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle umarım içimiz aydınlık olur 😊

      Sil
  5. Mrb.ne güzel satırlar, burda nenim gibi insanlar bulmak daha güzel 🤗 Başarılar..

    YanıtlaSil
  6. Diyorum ki..
    Bir kitap yazsan ben alır okurum ve çevremdekilere bakın çok iyi yazar diye tavsiye ederim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumunuz beni çok mutlu etti inşallah bir gün o günde gelecek :)

      Sil
  7. bahar geldi artık positif olcaaaz :)

    YanıtlaSil
  8. çok anlamlı bir yazı..insan en cok kendine hasret kalıyormuş..ifadelerinize hayran kaldım..
    kalemimize yüreğinize saglık

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Seni Parmak Uçlarıma Hapsettim #Kelime Oyunu 10

Vazgeçişler...

Kendinden başka...