Kalbe Dokunmak (tengilimesra)

Eskiden çok sevdiğim bir kitabım vardı. Sevgi, özlem,heyecan ve gizem hepsi onun içinde saklıydı. Okurken her zerresi beni heyecanlandırırdı. O kitabı defalarca okudum. Her satırını ezberlemiştim. Fakat şimdi bir zamanlar, içimde hayat verdiğim o kitap artık çok farklı geliyor. Sanki hiç okumamışım,hissetmemişim gibi yabancı. Her şey o kadar fazla farklı ki. Tabiki ben değiştim, kitaptaki ruh değişti. Eskisi gibi o kitabı sevmeyi,ona değer vermeyi çok isterdim. Ama olmaz artık değil mi? Çünkü heyecanını yitiren her şey değerini kaybeder ve o kitap sendin. Esra Tengilim 

Benimde soğuk duvarlarım vardı ama hiçbir zaman dışarıya karşı buz gibi olmadım. Kendi ellerimle kalbimle her köşesini rengarenk yaptım. Ruhumu,gülüşlerimle ısıttım. Sonra zamanla pencereler açtım. Çiçekler ve umutlar koydum önlerine. İnanın şimdi bu duvarları,örme sebeplerimi bile unuttum. Çünkü hayat böyle bir yer. Her zaman her şey olabilir ve her şey bizler içindir. Her şey daha güçlü olmamız ve yarınların daha güzel olması için. Belkide sınavlarımız ördüğümüz duvarlardı ve ben kendi sınavımı geçtiğimi düşünüyorum. Umarım diğer duvarların arkasındaki kalplerde hayatta kalır ve gülümsemelerindeki o sıcaklık tüm insanlığa bulaşır. Esra Tengilim