Vicdanım öyle rahat ki...
Vicdanım öyle rahat ki. Yıllardır içimde hissettiğim her boşluk, daha güzelleriyle doldu. İnsan bir kere kendi can acısını iyileştirmeyi öğrendiğinde, hiçbir yaradan korkmuyor. İnsan en çok kendi kendine yetmeyi öğrenince, kimseye ihtiyacı da kalmıyor. Uzun zamandır hiçbir şey için kendimden ödün vermediğimi fark ettim. Enerjimi ve dengemi bozan her şeyden her insandan vazgeçtim ve biran bile pişman olmadım. Belki bu durum çevremdeki sayıları azalttı ama beni daha güçlü ve huzurlu biri yaptı. Bu yüzden kendimi bulduğum insanları sevdim. Yüzümü güldürmeyen insanlar için ağlamayı bıraktım. Şimdilerde kalbime iyi gelen, beni yormayan insanlarla yoluma devam ediyorum ve bu yol o kadar güzel ki, dönüp arkana bakmaya bile gerek duymuyorsun çünkü biliyorum ilerisi hep çiçekli bahçeler, manzara gerçekten muazzam...
Esra Tengilim
yeeeey :)
YanıtlaSildeep :)
Sil
YanıtlaSilNe güzel kendi iç huzurunu, iç dengeni yakalamışsın. Kendine yetebilme, beklentisizlik, seçicilik ve bütün bunların ikramı çiçekli bahçeler, muhteşem nanzaralar. Daha ne olsun 👏😊🎈🌺
Aynen öyle :)
SilNe güzel yazmışsınız, bana da ilham verdi yazdıklarınız... :)
YanıtlaSilÇok mutlu oldum teşekkürler 😊
SilNe güzel yazmışsın. İçime dokundu...
YanıtlaSilTeşekkürler sevindim 😊
SilKendinizi bulmanız güzel
YanıtlaSilTeşekkürler 😊
SilBen daha kendi kendime yetemiyorum. Senin adına sevindim.
YanıtlaSilZamanı vardır... teşekkürler 😊
Silİnsan kendisine en iyi geleni yapana kadar bayağı bedel ödüyor. Ama bedelsiz bir şey yok yaşamda. Sen de en iyisini yapmışsın Esra kızım 😊
YanıtlaSilTeşekkür ederim 😊
SilOkuduğum en iyi yazılardan biri... Öyle bir dokunuyor ki cümleler... Pazar günü gazetede!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim kalbine dokunabildiysem ne mutlu bana 🌸😊
SilEvet en büyük iyilik 😊 🌸
YanıtlaSilİyi olsun kötü olsun ardımda bıraktığım insanlar adına ister istemez üzülüyorum. Evet, beni üzüyordu desem dahi onların bıraktığı boşluk bir müddet içimde askıda kalıyor.
YanıtlaSil