Kalbe Dokunmak (tengilimesra)

Yaban çiçeği misali … Sen hiçbir zaman bir yere ait olmadın. Bahçelerin düzenli yollarında değil de, eski bir patikanın kenarında çıkarsın karşımıza. Yorgun bir yürüyüşte, aniden... Ve insan orada fark eder: Asıl güzellik bazen aradığımız yerde değil, tesadüf ettiğimiz yerde gizlidir. Bu hayat da görülmek için değil, yaşamak için varsın.  Ve sen yaban çiçeği…Kimse bilmez ama bazı çiçekler yalnız açarken daha derin kokar. Bu yüzden kim olduğunu bul, özünü sev, gücünü bil, mücadeleni hatırla ve yolunda kim can suyundu unutma. 

  İçimde bir devir kapandı. Sessizce, kimseye haber vermeden… Ne büyük bir gürültüyle başladıysa zamanında, bir o kadar dingin bitti. Dışarıdan bakınca hiçbir şey değişmemiş gibi görünüyor belki, ama içimde bambaşka bir dünya kuruldu. Artık aynı yer değilim, aynı kişi değilim. Rota zaten çoktan yeniden çizilmişti; ben sadece onu kabul etmekte gecikmişim. İçimde bir devir kapandı. Ne kin var geriye kalan, ne öfke, ne kırgınlık. Sadece teşekkür… bana öğreten her şeye, her insana, her yaşanmışlığa. Çünkü şimdi anlıyorum ki, ben olmak için tüm bunlardan geçmem gerekiyormuş. Bu bir veda değil. Bu bir yeniden doğuş. Ve bu kez, yalnızca kendime. Esra Tengilim